Ριψοκίνδυνο πάντα το κύμα...

…της θάλασσας κατανικώντας τους θανάτους
στην ανεμόσκαλα σε θέλω να φανείς…

Ν. Καββαδίας

happiness

happiness
Η ευτυχία είναι ίσως το τελευταίο πράγμα που σου συγχωρούν οι άλλοι...

27.11.14

Απεργία μιας Ημέρας?.....



Στο παρόν σκηνικό μοιάζει σαν:
Ενός δευτερολέπτου παιδικό κλάμα - ΟΥΤΕ που συγκινεί τη μαμά....
Ενός δευτερολέπτου σιγή για τους νεκρούς, και  μετά πάλι να μπαίνουμε στην παραδομένη μάχη μας για να θρηνήσουμε κι άλλους νεκρούς και να πέσουμε άνανδροι ήρωες μηδενικού βεληνεκούς στο μέτωπο των Ισχυρών που γελούν με την αδύναμη δύναμή μας...

Απεργία μιας Ημέρας?....
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ... δεν θα πάρω....
Όταν αποφασιστεί Πόλεμος, πρώτη θα μπω στην Πρώτη Γραμμή να Πολεμήσω...
Ως τότε, μαζεύω ΔΥΝΑΜΕΙΣ και ζυγίζω τον Εχθρό....



23.11.14

Ο κανόνας των εσωρούχων....



Η Κίκο και το Χέρι

-Μπορώ να σου αγγίξω τα μαλλιά; είπε το Χέρι
-Και βέβαια μπορείς! απάντησε η Κίκο
-Μπορώ να αγγίξω την μύτη σου; ρώτησε το Χέρι
-Και βέβαια μπορείς! απάντησε η Κίκο
-Μπορώ να αγγίξω το χεράκι σου; ρώτησε το Χέρι
-Και βέβαια μπορείς! απάντησε η Κίκο
-Τώρα μπορώ να αγγίξω το βρακάκι σου; ρώτησε το Χέρι
-ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! ΟΧΙ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ! φωνάζει δυνατά η Κίκο

"Μπράβο Κίκο!" λέει το Χέρι.
"ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να αγγίξει το βρακάκι σου! 
Αυτός είναι ο κανόνας των εσωρούχων
κι αν ποτέ συμβεί αυτό,
να το πεις αμέσως σε κάποιο μεγάλο
και να ΜΗΝ το κρατήσεις μυστικό!"

Ένα στα Πέντε παιδιά πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.
Προσπαθώ να μετρήσω στα κομμένα μου δάχτυλα πόσες μάνες κλείσανε το στόμα τους, όταν έμαθαν πως ο πατέρας ή ο θείος, ή ο παππούς παρενόχλησε σεξουαλικά το παιδί τους....

Το Έγκλημα προς τον Αδύναμο, που εδώ είναι το παιδί, θέλει ΔΥΝΑΤΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ για να ΜΗΝ ξανασυμβεί ΠΟΤΕ..... ΠΟΤΕ.......... ΠΟΤΕ...... ΠΟΤΕ.............Ποτέ._

Διάβασε κι Ενημερώσου ΕΔΩ και μετά ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ το ΠΑΙΔΙ:

Ο Κανόνας των Εσωρούχων - Τα Δικαιώματα του Παιδιού

------------------------------------------------------------

Υ.Γ.Να ξαναγεννηθώ πιτσιρίκι και να ΔΙΑΛΕΞΩ την ΜΗΤΕΡΑ μου, σκέφτηκε ο Ενήλικας με το ανίατο παιδικό του τραύμα:
{ΟΛΑ στη Ζωή είναι ΜΑΧΕΣ....}

Nathalie Cardone Comandante Che Guevara Hasta Siempre



21.11.14

Ανατροπή των σχεδίων...


Κι εκεί που όλα κυλάνε συνεργατικά με την συνέπεια και τον προγραμματισμό σου, να σου μια γρίπη που ανατρέπει τα χρονοδιαγράμματα και σε βγάζει νοκ άουτ με το Καλημέρα.

Αναγκάζεσαι να επιβραδύνεις, να αλλάξεις προτεραιότητες, να ακυρώσεις δουλειές, να κλειστείς στη φωλιά σου, να θυμηθείς πώς γίνεται το τσάι στο μπρίκι, να διαπιστώσεις πως δεν έχεις φρυγανιές, να ψάξεις πού είναι το μέλι, κι αν ζαχάρωσε πώς θα το επαναφέρεις τηλεφωνώντας στην μαμά (και τί είπαμε είναι το "μπεν μαρί"?), να ψάξεις ένα σταθμό στο ραδιόφωνο να παίζει χαμηλά για συντροφιά, να πάρεις στα χέρια ένα βιβλίο και να ζητήσεις με παράπονο παιδιού από τον άνθρωπό σου να πάρει άδεια από τη δουλειά και να καθίσει δίπλα σου να σου διαβάζει...

Ζήλεψα, λοιπόν... Πού και πού μας χρειάζεται μία γρίπη.... για να νιώσουμε ξανά ζεστά κι ανθρώπινα όλη τη μέρα....


19.11.14

Δομικά υλικά του χειμώνα

Εμείς θα μαζεύουμε τα δομικά υλικά του χειμώνα 
και θα χτίζουμε παραδείσους.
Με τη βροχή θα σου φτιάχνω θάλασσες 
να ψαρεύεις ευτυχίες.
Με τον κεραυνό θα μου φτιάχνεις ουρές κομητών 
σαν γάτα να παίζει η τρέλα μου.
Κι όταν εξαντλήσουμε όλες τις υπερβατικές κατασκευές
θα κουρνιάσουμε δίπλα στο τζάκι 
με προσάναμμα τα χνώτα μας
και θα ανάψουμε την μέσα μας φωτιά
ψήνοντας πάνω της κάστανα, τους Εαυτούς μας...
Θα σκάει ο φλοιός,
θα κρατάει ο Ένας καυτή την ψίχα του Άλλου
στα χέρια του
και με ιεροτελεστία θα την μυρίζει
πριν επιτρέψει στα αφηνιασμένα άλογα του Έρωτα
να την καταβροχθίσουν...


Έχει κι ο Παράδεισος
τους κινδύνους του!...






16.11.14

Έρωτας θα πει...



...να με ομορφαίνεις τόσο, που να ερωτεύομαι τον εαυτό μου και να τον φροντίζω έτσι, ώστε να με ερωτεύεσαι πάντα από μία νέα αρχή, πιο υψηλών προσδοκιών από την προηγούμενή μας εκκίνηση...

Sea Fire

13.11.14

Τακτοποιώντας




Δεν γίνεται να τακτοποιήσεις το χώρο ή την ζωή σου, αν πρώτα δεν τακτοποιήσεις τον νου.

10.11.14

Μετρώντας το χρόνο




Είναι στιγμές που ο χρόνος δεν μετριέται σε δευτερόλεπτα, παρά μόνο με το ρυθμό εξάτμισης του αρώματος από το σώμα το αγαπημένο...

9.11.14

Αιχμηρό





Πώς σταματά ο αντίλαλος των αιχμηρών σκέψεων όταν το μυαλό επιμένει να τις επαναλαμβάνει μετατρέποντας τον πόνο σε ανάγκη;

Βλέπουμε ό,τι θέλουμε να δούμε



Περί παρερμηνειών οι σκέψεις.

"Αν πιστεύεις πως υπάρχουν δύο κόκκινα μάτια μέσα στο σκοτάδι, στο τέλος θα τα δεις"


Βουτιά στα βαθιά



Ο πατέρας ρωτά την κόρη του "Τί θερμοκρασία έχει το νερό;". Η μικρή ακουμπά τη θάλασσα με το πόδι της. "Παγωμένο!", απαντά. Ο πατέρας αρπάζει το κορίτσι και το βουτά στα βαθιά. Εκείνο τρομαγμένο κολυμπά να επιπλεύσει. 
"Τι θερμοκρασία έχει το νερό;" ξαναρωτά ο πατέρας. "Υπέροχο!" απαντά το κορίτσι. 

Να βουτάς στα βαθιά. Μόνο έτσι μπορείς να συγχρονιστείς με το μεγαλείο της κάθε στιγμής.

Φλύαρο, όχι απλά φυλλοβόλο


Δεν είναι απλά φυλλοβόλο. Φλύαρο είναι. Αρκεί να έχεις εκείνη την ακοή που διακρίνει τα μυστικά τα οποία αθόρυβα εξομολογείται μέσα στην βροχή, στον άνεμο και στο κρύο. 

Αν καθίσεις δίπλα του όλο τον χειμώνα κι αφουγκραστείς τη χροιά του, θα εκτιμήσεις αλλιώς την άνοιξη που θα 'ρθει να το γεμίσει καρπούς και θα 'χεις κι εσύ μερίδιο αυτού του ανθίσματος.

Τώρα που έμαθες για την φλυαρία του δέντρου, προσπάθησε να αντιστοιχίσεις όσα είπαμε με εκείνον τον φυλλοβόλο άνθρωπο, που μία φορά θα συναντήσεις στη ζωή σου και αξίζει να μάθεις να τον αφουγκράζεσαι, ξεκλειδώνοντας όλα τα επίπεδα επικοινωνίας, πέρα από την επιφανειακή γεφύρωση των αναγκαίων της καθημερινότητας. 

Η μαγεία, οπωσδήποτε είναι φυλλοβόλα, μεταμορφωτική, έχει βαθιές ρίζες και τόσο ψηλά κλαδιά, που δεν τα αγγίζουν όσοι διατηρούν μικρό το ανάστημά της ψυχής τους. 


Βιολογικός μετανάστης - Αρκάς



Σκηνικό: 
Το εσωτερικό ανθρωπίνου σώματος. Ιστοί, αδένες, αιμοφόρα αγγεία. Στη σκηνή βρίσκεται ένα μεγαλόσωμος αθλητικός άνδρας και μια λεπτή μικροκαμωμένη γυναίκα. Είναι το Συκώτι και η Χολή». Με αυτές τις σκηνικές οδηγίες ξεκινά ο «Βιολογικός μετανάστης», το καινούριο θεατρικό μονόπρακτο του Αρκά που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «γράμματα». Μετά τους «Εχθρούς εξ αίματος», που παρουσιάστηκαν με επιτυχία σε Ελλάδα (Θέατρο του Νέου Κόσμου), Κύπρο (Θ.Ο.Κ.) και Ιταλία (Teatro della Limonaia, Φλωρεντία), ο Αρκάς μάς βυθίζει ξανά στα έγκατα του ανθρώπινου σώματος. Στο προηγούμενο έργο του πρωταγωνιστές ήταν το Λεπτό και το Παχύ Εντερο, μαζί με το δεξί Νεφρό, που μηχανορραφούσαν σε βάρος του οργανισμού ενώ αυτός βρισκόταν σε κώμα. Τώρα, ήρωες είναι το Συκώτι, η Χολή και ο Σπλήνας, με την προσθήκη ενός τέταρτου, ενός «ξένου». Ενα καινούριο νεφρό, που έχει μεταμοσχευθεί στον οργανισμό, γίνεται αιτία απολαυστικής ίντριγκας, σπαρταριστών διαπληκτισμών, απειλών και φοβερών αποκαλύψεων. Γκεστ-σταρ σε αυτή τη βιολογική αρένα είναι το ανοσοποιητικό σύστημα με τα λεμφοκύτταρα, η στεφανιαία αρτηρία, η καρδιά και ο εγκέφαλος.

Μία γεύση;

ΣΥΚΩΤΙ: (Στη Χολή, εξαγριωμένος) ΘΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΕΙΣ;
ΧΟΛΗ: (Ξαφνιάζεται) Αα!.. Τι ουρλιάζεις, καλέ; Μου 'κοψες τη χολή!
ΣΥΚΩΤΙ: Κι εσύ μου' πρηξες το συκώτι!
Κυρίως όμως, ο Αρκάς συνδυάζει με έμπνευση τα «εσωτερικά» δρώμενα με την επικαιρότητα του... έξω κόσμου. «Ποιός έφερε εδώ μέσα αυτόν τον αλλοδαπό;», ρωτά κάποια στιγμή ο Σπλήνας για το νεφρό που μεταμοσχεύθηκε. Το νεφρό, άλλωστε, είναι ο «βιολογικός μετανάστης» του τίτλου. Ενας μετανάστης που υφίσταται την ίδια ρατσιστική απαξίωση και τους ίδιους κινδύνους με χιλιάδες μετανάστες, παράνομους και μη, που που προσπαθούν να επιβιώσουν στο σώμα της χώρας:
ΣΥΚΩΤΙ: Δεν είσαι ευχαριστημένος εδώ;
ΝΕΦΡΟ: Πώς, βέβαια, αλλά όσο να 'ναι... Ξένος!
ΣΥΚΩΤΙ: Ξένος;! Μην το ξαναπείς αυτό! Εμείς σε θεωρούμε πιά έναν από εμάς (...)
ΝΕΦΡΟ: Ευχαριστώ, αλλά δεν είναι όλοι... Κάποιοι έχουν διαφορετική γνώμη.
ΣΥΚΩΤΙ: Τι θες να πεις;
ΝΕΦΡΟ: Ε, να, κάποια Λεμφοκύτταρα...
ΧΟΛΗ: Ωχ!
ΣΥΚΩΤΙ: Τι, κάποια Λεμφοκύτταρα; Τι σου έκαναν;
ΝΕΦΡΟ: Τίποτα, απλώς περνάνε και λένε... Διάφορα... «Εξω οι ξένοι», «Γύρνα πίσω στο κουφάρι σου»... τέτοια... Και βρισιές (...)
ΣΥΚΩΤΙ: Ε, αν πουν και μια κουβέντα παραπάνω, δε χάλασε ο κόσμος... Να σκέφτεσαι ότι θα μπορούσες να είσαι σε πολύ χειρότερη κατάσταση.
ΝΕΦΡΟ: Τι εννοείς;
ΧΟΛΗ: Θα μπορούσες, εκτός από ξένος να είσαι και μαύρος, ή εβραίος.






8.11.14

Ο τίγρης, Χόρχε Λουίς Μπόρχες



Πήγαινε κι ερχότανε πίσω από τα κάγκελα, αβρός και μοιραίος, φορτισμένος με ανεξάντλητη ενέργεια, κι όλοι τον κοιτάζανε. Ήταν ο τίγρης εκείνου του πρωινού στο Παλέρμο και ο τίγρης της Ανατολής  και ο τίγρης του Μπλέηκ κι εκείνος του Ουγκό και ο Σιρ Χαν, κι ήταν όλες οι τίγρεις που υπήρξαν και θα υπάρξουν, μα ήταν και ο αρχέτυπος τίγρης, αφού, στην περίπτωσή του, το άτομο είναι ταυτόχρονα και το είδος. Σκεφτόμασταν πως ήταν αιμοβόρος και ωραίος. Ένα κοριτσάκι, η Νόρα, είπε: "Είναι πλασμένος για την αγάπη"



ΑΠΑΝΤΑ ΠΕΖΑ ΙΙ, Χ. Λ. Μπόρχες
Μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης

Ένα παιδί

Εκείνο το παιδί
γεννήθηκε νεκρό
γιατί ήξερε
οι που γεννιούνται ζωντανοί
πεθαίνουν.
Εκείνο το παιδί 
αποφάσισε να ζήσει
αντίστροφα.
Με ένα πουγγί αθανασία
πέρασε απέναντι
όταν οι υπόλοιποι
βουλιάζανε στα μισά της ζωής.

Η πρώτη αφιέρωση (χωρίς φόβο, αλλά με πάθος)

Στις θάλασσες που απλώνονται έξω από γεωγραφικά μήκη και πλάτη, αγγίζοντας υπαρξιακές συντεταγμένες.
Εκεί, όπου φόβος δεν υπάρχει και στη θέση του θα βρεις επιμονή στο στόχο.
Εκεί, όπου το πρώτο βήμα ξεπερνά το ανάστημα της κάθε προσδοκίας και όλες οι προσπάθειες δικαιώνονται.