Περπατώ στον δρόμο. Μπροστά μου ένα σκυλί κυνηγά μία γάτα. Η γάτα κρύβεται στην μηχανή ενός αυτοκινήτου. Ο σκύλος γρατζουνάει τα μεταλλικά του φτερά θέλοντας να γραπώσει την γάτα. Μην ενθουσιάζεσαι! Δεν είναι είδηση. Κάθε μέρα σκύλοι κυνηγάνε γάτες. Γάτες τρυπώνουν στις μηχανές των αυτοκινήτων. Οι σκύλοι αφηνιάζουν..μετά ηρεμούν.
Ένας καταγράφει σε video το στιγμιότυπο. Πατάει Share στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κι Εθισμού.
Συνεχίζω το δρόμο μου. Δύο παιδιά πετάνε πέτρες σε ένα αδέσποτο. Ένα τρίτο καταγράφει το "κατόρθωμα της ντροπής". Πατάει Share. Το μοιράζεται με το κανιβαλιστικά άρρωστο ακίνητο βιδωμένο μπροστά στην οθόνη κοινό του. Εδώ παρεμβαίνω. Συμβουλευτικά και μ έναν αυθόρμητο τόνο επίπληξης. Μπαίνω άθελά μου στο πλάνο του ερασιτέχνη κάμεραμαν. Γίνομαι upload στα media. Περίγελος ενός κόσμου χωρίς πόδια που διψά για νέα κι ακόμη πιο νέα πληροφόρηση για να χλεβάσει ή να θαυμάσει μ ένα επαναλαμβανόμενο Share το Μέγα Τίποτα.
Και οι στροφές του μυαλού καίνε τους νευρώνες πάνω στα χιλιόμετρα μιας Σύνδεσης με το ψηφιακό υπερπέραν, όπου η μανία του τρίπτυχου Βλέπω-Δείχνω-Φαίνομαι γίνεται το σάβανο της καθημερινότητας θάβοντας την ουσία των πραγμάτων με επικήδειο ψαλμό την κατάρα του Μοιράζομαι, που ρε γαμώτο με τόσο Υψηλά Ιδανικά το χρησιμοποίησε το αίσθημα της Αληθινής Αλληλεγγύης.
Μην ξεχάσεις να κάνεις Share στο...κείμενο!
Αλλιώς θα το φάει η ορφάνεια της μοναξιάς των μηδενικών αναγνώσεων.
Όπως τρώει και τους μικρούς, ασήμαντους, ανώνυμους ανθρωπάκους..
