Φορούσα τα ψηλά παπούτσια
όπως το είπες
για να επιπλέω σαν τον Χριστό
στις λίμνες που άνοιγε η βροχή
στους δρόμους της πόλης..
Δεν γλίτωσα τον πνιγμό.
Όταν βρέθηκα μόνη μαζί σου
βυθιζόμουν
όλο και περισσότερο
στις λίμνες που άνοιγαν τα χέρια σου
στο σώμα μου
και Σ έπαιρνα κι Εσένα μαζί μου
στον πνιγμό
στον πνιγμό
χωρίς ποτέ να μου αρνηθείς
έναν θάνατο
ακόμη...
ακόμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου